Hymn For Her (US) Blues Pallieter Café Herselt (17-07-2022) report & photo credits: Freddie info club: Pallieter café info artist: John Mary Go Round © Rootsville 2022

Helemaal vanover onze taalgrens komen we in het 'Pallieter Café' op deze warme zomerdag Michel Brasseur AKA 'John Mary Go Round' te begroeten. Zijn fysieke roots bevinden zich aan de oevers van de Maas, zijn muzikale aan die van de Mississippi. Zijn hometown is Dinant, de stad met zijn bekende 'Citadel van Dinant' en de 'Bayard Rots', maar ook de stad waar Adolphe Sax (1814-1894) door het experimenteren met een basklarinet in 1841 de saxofoon kwam te introduceren. Een instrument dat zich al vlug kwam te manifesteren als een prachtig en zelfs onmisbaar blaasinstrument in jazz en andere muziekstijlen. De stad ook die doorheen de geschiedenis verschillende malen verwoest werd door oorlogen en daardoor tot één van de zeven martelaar steden van België behoort.

Nee, 'John Mary Go Round' bespeelt geen saxofoon, allee toch niet dat we weten. Michel Brasseur liet zich door zijn omzwervingen in de Mississippi Delta in 2016 bekeren door de blues van onder meer  R.L. Burnside en Junior Kimborough, en meer bepaald door het in de ban raken van de 'cigar box'. Laat dit nu dezelfde periode zijn dat Adolphe Sax zijn instrument kwam te ontwikkelen dat daar in de VS de eerste 'Cigar Box Resonators' opdoken. Dit snaarinstrument bevat 3 of 4 snaren en werd al door iedere zichzelf respecterende gitarist als dusdanig uit geprobeerd. Dus naast namen als Bo Diddley, Luther Dickinson en zelfs een Tom Waits raakte ook onze 'John Mary Go Round' in de band van dit instrument.

Liefst '6' stuks gitaren en cigar boxen zijn Michel's metgezellen en daaronder bevinden zich enkele opzien baarlijke exemplaren zoals het in 'HD oranje' gekleurde kleppen deksel van een motorblok. Trouwens een exemplaar dat best aardig klinkt maar het meest in het oog springen, voor mezelf is toch die statige en blinkende dobro.

Wij zijn klaar voor de rauwe en intense, maar vooral ook luide speelstijl van 'John Mary Go Round' die zich meteen excuseert voor zijn matige kennis van het Vlaams. Geen paniek Michel onze kennis van het Frans is ook niet top hoor.

Van stevige slide tot vettige boogie we kregen het allemaal met nummers als 'Take A Ride', 'Old Friend' over "You're Right'. Nummers die allemaal zijn terug te vinden op zijn in 2018 uitgebracht album 'Take A Ride'. 'John Mary Go Round' durft het zelfs aan om de pop van Annie Lenox en Dave Stewart AKA de 'Eurythmics' erbij te halen met hun nummer 'Sweet Dreams', en weet je wat? het klopt allemaal. Van die echte juke joint blues langs het soms meer verteerbare country blues tot zelfs het opwekkende country deuntje 'Two Trains', het ging er hier allemaal in als zoete koek. Tijd dan om even wat stoom af te laten.

Een momentum dan met Vic van 'Gevarenwinkel' (laatste weekend augustus), Dirk van 'Art & Roots in the Woods' (eerste weekend september) en Gerrit 'Porky' Lahey die dan weer op 26 juni op de 'Blauberg' de 'Herdenkingsrit Jens 2022' organiseert, een ride out ook ter nagedachtenis van alle verongelukte motards.

Tijd voor 'set 2' en daarvoor had 'John Mary Go Round' wijselijk zijne veston uitgedaan. Je mag de weergoden nu ook weer niet gaan uitdagen hé. Set 2 zo zowaar nog stomender worden door het aaneenrijgen van bekende blues covers uit de oude doos maar ook rockin' blues en zelfs een dosis rock 'n roll en country.

De gensters vlogen er vanaf met zijn 'Illinois Wild 64 Gitaar box' met nummers als 'Rollin' and Tumblin' en Robert zijn 'Crossroad'. In die mate zelfs dat er 1 van de 3 snaren het begaf. Verder dus met de 'Autopart' resonator. Op dobro kwam er dan een heus juke joint bluesje en de tempo switch kwam er met 'Dust My Broom' eveneens van diene die het pact sloot met de duivel, en dat is niet Don Petrol.

Stevig werd het dan met 'Roadhouse Blues' van 'The Doors met op het einde nog een bruggetje naar 'The End'. Met zijn 'Hollow Body' ter hand nemend schakelt deze 'John Mary Go Round' al even makkelijk om naar Chuck Berry's 'Johnny B Good'. Als dan er nog eens een juke-joint versie van 'Oh Boy' van Buddy Holly door de boxen galmt is de tijd aangebroken voor een feestje. Voor ons werd het tijd om met een 'Chimay Blue' ter hand al aan slapen gaan te denken.

Michel Brasseur dacht er evenwel anders over. Wat dacht je van een indrukwekkende versie van 'Country Roads Take Me Home' van die andere John en met vervolgens 'Folsom Prison' van Cash, en samen met de 'Chimay Blue' voelden we ons in heaven. 'Baby What You Want Me To Do' was dan de vraag van 'John Mary Go Round' aan de aanwezigen met als antwoord van Vic, une autre belle chanson. Waar hebben we dat nog gehoord :-)

Die kregen we dan met John Fogerty's 'Proud Mary' uit de summer of 69 en zo was de link tussen John naar Mary compleet...Voor het beluisteren van set 2 en het bijbehorend party gevoel zou ik met alle plezier me morgen terug willen begeven richting 'Stamineeke' in Webbekom.